Een veilige balans?

Ik ben op meerdere buitenlandse kranten geabonneerd. Waaronder Die Welt. De hoofdredacteur Stefan Aust heeft op meerdere gebieden zijn sporen verdiend. De krant hoort ergens in het midden van het politieke spectrum thuis. Vandaag ontving ik een pushbericht. Het betreft hier een artikel van Martin van Creveld. Een in Rotterdam geboren Israelische wetenschapper die zich bezig houdt met militair-strategische onderwerpen.

Het krantenartikel is geschreven naar aanleiding van de hypersonische raket die China gelanceerd heeft. Deze is sneller dan de huidige ballistische raketten en kan ook nucleaire wapens vervoeren. China is hierdoor een stapje verder dan de USA en Rusland. De Koude Oorlog retoriek komt die terug?

Het brengt mij terug naar mijn kindertijd in Eindhoven. Wij woonden aan het Hugo de Grootplein in Eindhoven. Dat was hemelsbreed ongeveer 4 km van het begin van de landingsbaan van Vliegveld Welschap, nu Airport Eindhoven. Jarenlang hoorden wij bijna dagelijks vliegtuigen (Gloster Meteors, Thunderjets, Thunderstreaks) op enkele honderden meters hoogte over ons huis gaan. Een verschrikkelijk kabaal. Praten kon dan niet meer, Whatsapp was er nog niet als communicatievlucht. Soms kwam er eentje in het kanaal vlak voor de landingsbaan terecht. Soms wilde een piloot zijn verloofde groeten door laag over haar huis te vliegen. Ik zag hem even achter de toren van de Theresiakerk verdwijnen om weer tevoorschijn te komen en neer te storten in de Bergen op Zoomstraat. Rennen vanaf ons voetbalveldje. We kwamen er vlak bij. Brandweer van het vliegveld was er al. Die hadden het zien aankomen. Later heb ik dit nog een keer meegemaakt toen ik een F-16 zag neerkomen in de Hasseleres in Hengelo. Ik was op mijn motor die met een beetje goede wil aangezien kon worden voor een politie motor. Ben vlak bij gekomen en meteen terug gegaan. Het stonk er.

Eind veertiger en vijftiger jaren werd er niet geklaagd over het lawaai. Wij werden verdedigd , het was koude oorlog en we moesten offers brengen. Er werd niet gezeurd. Er werd hard gewerkt aan de wederopbouw. De vijand kwam altijd uit het Oosten, maar de Russen werden niet genoemd.

Koude oorlog dat betekende ook haasje-over op bewapeningsgebied. Binnen de NAVO voelden we ons veilig onder Amerikaanse leiding. Daar brak in 1957 totale paniek uit toen de Russen de eerste satelliet lanceerden in een baan om de aarde, de Sputnik. De bewapeningswedloop in de ruimte was begonnen!

Beide kampen waren (en zijn) in staat deze planeet naar de oertijd terug te brengen. Dit wordt vanaf de vijftiger jaren “the balance of terror” genoemd. Hoe het ook zij: wij kennen 76 jaar zonder oorlog tussen de grootmachten. Voor zover er conflicten waren zijn die elders uitgevochten: Korea, Vietnam, Afganistan, Irak.

Eigenlijk zegt van Creveld dat er niet zoveel veranderd is. Er zijn meer nucleaire spelers bij gekomen: China, India, Pakistan en Noord-Korea. Het wordt hoogstwaarschijnlijk geacht dat ook Israel over kernwapens beschikt. Van Creveld meldt dat het Pentagon de bouw voorbereidt van een ruimtesnelweg. De eerste stap om de maan in te zetten als verdediging tegen China.

Hij eindigt met: Het leidt geen twijfel dat kernwapens angstwekkende monsters zijn. Als ze niet ingezet worden is er geen aanleiding voor zorgen. En als ze wel ingezet worden is er geen aanleiding tot zorgen meer.

Hoopgevend toch?

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *